Description
Błędy medyczne i błędy w podawaniu leków stwarzają znaczne ryzyko dla pacjenta. Błędy te przyczyniają się do możliwych do uniknięcia zgonów pacjentów w środowisku szpitalnym. Aby zachować bezpieczeństwo pacjentów i uniknąć błędów w stosowaniu leków, ważne jest, aby farmaceuci, pielęgniarki i inni pracownicy służby zdrowia przestrzegali standardów bezpiecznych praktyk lekowych, znanych jako „pięć praw” do stosowania leków: właściwy pacjent, lek, dawka, czas i trasa. Tutaj zobacz więcej.
Szpitalne błędy medyczne powodują aż 98 000 zgonów rocznie.
To przekracza liczbę zgonów z powodu raka piersi, AIDS lub wypadków samochodowych. Błędy w leczeniu każdego roku powodują więcej zgonów niż urazy w miejscu pracy. Koszt finansowy tych błędów potęguje pilną potrzebę rozwiązania tego niedocenianego i szeroko rozpowszechnionego problemu.
Pielęgniarki pobierające leki z automatu do wydawania leków powinny ocenić rejestr podawania leków (MAR) pod kątem wszystkich pięciu praw do używania leków. Przestrzeganie pięciu praw nie stanowi jednak gwarancji przed błędami medycznymi; drobne lub większe błędy nadal mogą się zdarzyć.
W ciągu ostatnich kilku lat na rynek opieki zdrowotnej wprowadzono nowe technologie eliminujące błędy w stosowaniu leków, w tym elektroniczne zamówienia i wykresy, kody kreskowe dopasowujące pacjentów do dokumentacji medycznej oraz skomputeryzowaną dystrybucję leków. Chociaż te metody okazały się obiecujące, odsetek błędów w leczeniu pozostaje wysoki.
Pięć praw
Jeśli nie zostanie skonfigurowany zadowalający system, który pomoże pracownikom służby zdrowia potwierdzić pięć praw, prawdopodobnie wystąpią błędy.
Szereg czynników przyczynia się do niepowodzenia zespołu medycznego w potwierdzeniu pięciu praw: nieodpowiednie struktury personelu, słabe oświetlenie, odręczne pisma zamówienia, źle zaprojektowane urządzenia medyczne, podobnie wyglądające lub podobnie brzmiące leki, końcowe zera (np. 5,0 zamiast 5) i przecinki dziesiętne używane bez zer wiodących. Błędna interpretacja zaleceń lekarskich, które są napisane niejednoznacznie, może skutkować dziesięciokrotnym błędem dawkowania. Inne czynniki to niejednoznaczne etykiety leków i brak skutecznego niezależnego systemu podwójnej kontroli w przypadku leków o wysokim ryzyku.
Np. pielęgniarki podają leki dopiero po potwierdzeniu tożsamości pacjenta poprzez weryfikację dwóch unikalnych identyfikatorów nadawanych przy przyjęciu do placówki. Pielęgniarki nie mogą potwierdzić, że konkretna tabletka lub fiolka jest właściwym lekiem lub że moc i dawkowanie są prawidłowe. Ponoszą jednak odpowiedzialność za odczytanie etykiety, użycie technologii kodów kreskowych (jeśli działa), proszenie o niezależną podwójną kontrolę (jeśli jest to wymagane) oraz kwestionowanie zamówień na leki i dawki, które są nieczytelne lub wydają się niebezpieczne.
Procedury te są uważane przez placówki za wystarczające do potwierdzenia dokładności leku i dawkowania. Dlatego obowiązkiem pracownika służby zdrowia jest nie tyle osiągnięcie pięciu praw, ile przestrzeganie procedur placówki w celu uzyskania tych wyników. Jeśli problem w systemie uniemożliwia przestrzeganie procedur, pracownik służby zdrowia musi zgłosić problem, aby można było go rozwiązać.
Można argumentować, że jeśli jednostki są rozliczane z realizacji pięciu praw, powinny mieć autonomię w opracowywaniu własnych metod realizacji tego celu. Innymi słowy, poszczególni pracownicy służby zdrowia nie powinni być karani za sytuacje i zdarzenia, na które nie mają wpływu. Jednakże, ponieważ zakłady generalnie określają procedury niezbędne do osiągnięcia pięciu praw i równoważą te procedury z konkurencyjnymi celami administracyjnymi, prawnymi lub finansowymi, członkowie personelu muszą przestrzegać ustalonych procedur i nie powinni być indywidualnie rozliczani.
Pięć praw powinno być nadal przestrzegane jako cele związane z używaniem leków; jednak należy ustanowić silne systemy wsparcia, które zachęcają do bezpiecznych praktyk, aby pomóc pracownikom służby zdrowia osiągnąć te cele. Farmaceuci mogą w tym pomóc.
Dodatkowe strategie bezpieczeństwa
Należy przestrzegać polityki instytucjonalnej dotyczącej bezpieczeństwa leków. Jak wskazano powyżej, samo dozowanie leku zgodnie z zaleceniami jest niewystarczające. Pielęgniarki muszą raczej upewnić się, że właściwy lek jest przepisany właściwemu pacjentowi we właściwej dawce, właściwą drogą i we właściwym czasie (tj. pięć praw). Ponadto, bardzo ważne jest, aby wszyscy pracownicy służby zdrowia, w tym farmaceuci, byli na bieżąco z innymi strategiami zapobiegania lub ograniczania występowania błędów w leczeniu. Oto inne strategie, które należy zastosować.
Procedury uzgadniania leków: Placówki opieki zdrowotnej muszą posiadać procedury uzgadniania leków na wypadek przenoszenia pacjenta z jednej placówki do drugiej lub z jednego miejsca w placówce do drugiego. Każdy lek — lub dokument przekazania zawierający listę leków — musi zostać przejrzany i porównany z MAR. Dodatkowo niezwykle ważne jest sprawdzenieze wszystkimi źródłami, w tym z lekarzem, placówką lub oddziałem wypisującym lub przenoszącym oraz z pacjentem lub rodziną pacjenta – w celu zapobieżenia błędom wynikającym z niewłaściwego pojednania.
Procedury podwójnej kontroli:
W tym procesie inna pielęgniarka z tej samej zmiany lub przychodzącej zmiany przegląda wszystkie nowe polecenia, aby upewnić się, że każde zamówienie pacjenta zostało prawidłowo odnotowane i zapisane w zaleceniu lekarza oraz w rejestrze MAR lub zapisach leczenia. Wiele placówek stosuje procedurę flag-flag w celu wyróżnienia nowych zleceń wymagających weryfikacji.
