Opis
Większość turystów wyjeżdżających z Polski na wakacje wybiera państwa położone na zachód lub południe od naszego kraju. Warto jednak przełamać ten schemat i udawać się w miejsca nieoczywiste, których piękno nie zostało jeszcze zniszczone przez masową turystykę. Takim regionem jest bez wątpienia Łotwa, małe państewko położone we wschodniej części basenu Morza Bałtyckiego, pomiędzy Litwą a Estonią.
Ciekawe dziedzictwo burzliwej historii
Łotwa posiada bardzo specyficzny krajobraz kulturowy. Jest to zasługa jej bardzo burzliwych dziejów. W ciągu minionych wieków tereny państwa łotewskiego znajdowały się pod panowaniem Krzyżaków, Polaków, Szwedów, Rosjan i Sowietów. Dzięki temu państwo to jest bardzo zróżnicowane pod względem narodowościowym i wyznaniowym. Znajdziemy tu zarówno luteran, jak i katolików oraz bardzo dużą mniejszość prawosławną. Rdzenni Łotysze stanowią zaledwie ok. 2/3 ludności kraju. Mniej więcej 30% obywateli to Rosjanie, a w dodatku kraj ten zamieszkują relatywnie duże mniejszości białoruska, ukraińska, litewska i polska.
Połączenie Wschodu i Zachodu
Opisany konglomerat kulturalny sprawia, że na Łotwie pejzaż typowy dla krajów północnych krzyżuje się z krajobrazami odpowiadającymi krajom kręgu prawosławnego. Dzięki temu możemy podziwiać tu zarówno piękne miasteczka ze starówkami wybudowanymi w zachodnioeuropejskim stylu, jak i prawosławne cerkwie i sobory zdobione złoconymi kopułami. Lata okupacji Łotwy przez Związek Radziecki spowodowały także, iż osoby znające język rosyjski powinny bez większych problemów porozumieć się z większością tutejszych mieszkańców. Ponadto niektóre miasta są zamieszkane w większości właśnie przez Rosjan, co pozwala na kontakt z nimi i poznanie ich kultury, bez konieczności drogiego wyjazdu do Moskwy czy Petersburga. Dzięki temu, odwiedzając Łotwę, możemy obserwować życie przedstawicieli obu narodowości i pokojową koegzystencję dwóch zupełnie różnych grup etnicznych.
Wycieczki na Łotwę są znakomitą propozycją dla osób interesujących się historią, geografią czy socjologią. Obserwacja tutejszego dziedzictwa materialnego i społeczeństwa jest bardzo pouczająca. Dzięki niej możemy zobaczyć, jak funkcjonuje wielokulturowe społeczność, której niestety nie uświadczymy w naszym kraju.
