Opis
Ewangelia i prawo zbiegają się w tym: obie pochodzą od Boga iw każdym objawia się coś, co dotyczy natury, woli i uczynków Bożych. Istnieją jednak między nimi duże różnice. W zawartych w nich ujawnieniach lub w sposób, w jaki zostały podane do wiadomości informacje właściwe dla każdego z nich. Prawo zostało wyryte w sercu człowieka od samego początku i jest znane wszystkim w sposób naturalny, chociaż żadne inne objawienie nie zostało dane.
Poganie mają „dzieło zakonu (…) wypisane w ich sercach” (Rz 2,15). Ewangelia nie jest naturalnie znana, ale jest objawiona przez Boga tylko kościołowi przez Chrystusa, Pośrednika. Żadne bowiem stworzenie nie mogłoby widzieć ani mieć nadziei na to złagodzenie prawa przez przebłaganie naszych grzechów przez inne, gdyby Syn Boży tego nie objawił. „Nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn go objawi”. „To nie twoje ciało i krew ci to ujawniły”. „Nikt nigdy nie widział Boga; „Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, Ujawnił to ”. (Mat. 11:27, 16:17, Jana 1:18). Zobacz więcej na stronie https://niezalezna.pl/289538-v-ogolnopolski-kongres-nowej-ewangelizacji-haslem-przewodnim-radosc-milosci?page=2
Ze względu na charakter doktryny lub specyficzny przedmiot każdej z nich.
Prawo uczy nas, jak być i czego Bóg od nas wymaga, ale nie daje nam możliwości tego, ani nie uczy nas, jak unikać tego, co jest zabronione. Ale ewangelia uczy nas, w jaki sposób możemy stać się tak, jak wymaga tego prawo: daje nam obietnicę łaski przez sprawiedliwość Chrystusa przypisaną nam przez wiarę, tak aby słusznie należała do nas, ucząc nas, że jesteśmy sprawiedliwi przed Boga, przypisując sprawiedliwość Chrystusa. Prawo mówi: „Zapłać mi to, co mi jesteś winien”. „Zrób to, a będziesz miał życie wieczne”. Ewangelia mówi: „Tylko wierz!”
Ewangelia mówi: „Tylko wierz!”
Poprzez obietnice. Prawo obiecuje życie tym, którzy sami są sprawiedliwi, mając stan doskonałej sprawiedliwości i posłuszeństwa. „Człowiek, który je spełnia, będzie z nich żyć”. „Jeśli chcesz wrócić do życia, przestrzegaj przykazań”. (Kpł 18:5, Mat 19:17).
Z drugiej strony ewangelia obiecuje życie tym, którzy są usprawiedliwieni przez wiarę w Chrystusa lub pod warunkiem sprawiedliwości Chrystusowej danej nam przez wiarę. Jednak Prawo i Ewangelia nie różnią się od siebie w następujących aspektach: chociaż Prawo wymaga od nas przestrzegania przykazań, jeśli chcemy wejść do życia, to nie jesteśmy pozbawieni tego życia, jeśli ktoś inny czyni te rzeczy za nas. To w rzeczywistości proponuje nam drogę do spełnienia, ale nie zabrania innej, jak już pokazano.
Różnią się efektami. Prawo, bez ewangelii, jest zabijaniem i śmiercionośną służbą. „Albowiem przez zakon przychodzi pełne poznanie grzechu”. „Słowo zabija, ale Duch ożywia”. (Rzym. 3:20, 4:15, 2 Kor. 3:6) Przepowiadanie i prosta wiedza o tym, co należy czynić, są znane pod słowem; ponieważ mówi nam o naszym obowiązku i sprawiedliwości, której Bóg od nas wymaga, a ponieważ nie daje nam możliwości jej wypełnienia ani nie pokazuje, w jaki sposób można ją uzyskać, potępia i znajduje błędy w naszej sprawiedliwości wykute.
Duch Święty działa przez wiarę ewangeliczną
Ale ewangelia jest służbą życiu i Duchowi, to znaczy zjednoczona z nią działalność Ducha, budząca tych, którzy umarli w grzechu, ponieważ Duch Święty działa przez wiarę ewangeliczną i życie w wybranych. „Ewangelia Chrystusa () jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego” itp. (Rzym. 1:16)
Sprzeciw 1. Nie ma przykazania ani nakazu, które należą do ewangelii, ale należą one do prawa. Głoszenie pokuty jest przykazaniem. Dlatego głoszenie pokuty nie należy do ewangelii, ale do prawa.
Odpowiedź: Odrzucamy sąd główny, jeśli ma on znaczenie ogólne; ponieważ przykazanie to jest specyficzne dla ewangelii, która nakazuje nam wierzyć, otrzymywać dobrodziejstwa Chrystusa i zacząć przynosić nowe posłuszeństwo lub sprawiedliwość, której wymaga prawo.
Jeśli sprzeciwiamy się temu, że Prawo również nakazuje nam wierzyć w Boga, odpowiadamy, że czyni to tylko w ogólności, prosząc nas o szanowanie Bożych obietnic, nakazów i wypowiedzeń, a jeśli ich nie wypełniamy, jest to towarzyszy groźba kary. Ale Ewangelia nakazuje nam szczególnie i wyraźnie przyjąć przez wiarę obietnicę łaski i jednocześnie zachęca nas przez Ducha Świętego i Słowo, abyśmy postępowali jako ludzie godni powołania niebieskiego.
Jakie są efekty Ewangelii?
Ewangelia nakazuje to w ogólności, bez szczegółowego określania jakichkolwiek obowiązków, mówiąc, żeby zrobić jedno lub drugie, ale zostaw to Prawu; podobnie jak, z drugiej strony, nie mówi w sensie ogólnym, że wierzymy we wszystkie obietnice Boże, pozostawiając to Prawu, ale mówi o tym wyraźnie: wierzy w tę obietnicę; biegnij do Chrystusa, a twoje grzechy zostaną przebaczone!
Skutki ewangelii są następujące:
- Wiara; bo „Wiara przychodzi przez słuchanie; a słuchanie przychodzi przez Słowo Chrystusa”. Ewangelia jest „służbą Ducha”, „Ewangelia Chrystusa (…) jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego”. (Rzym. 10:17, 2 Kor. 3: 8, Rzym. 1:16)
- Przez wiarę całe nasze nawrócenie do Boga, usprawiedliwienie, odrodzenie i zbawienie; albowiem przez wiarę otrzymujemy Chrystusa i wszystkie Jego błogosławieństwa.
